بیماری‌های آمیزشی یا بیماری‌های مقاربتی، بیماری‌های مهمی هستند که از راه تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شوند. از علائم شایع عفونت‌های آمیزشی می‌توان به خارش و سوزش ناحیه تناسلی اشاره کرد. اما خبر خوب این است که اغلب بیماری‌های آمیزشی درمان قطعی دارند؛ با این حال برخی دیگر تا پایان عمر همراه شما هستند.
در مقاله پیش رو از کلینیک آنلاین دیابت و غدد قصد داریم شما را با بیماری‌های آمیزشی، علائم و درمان آن‌ها آشنا کنیم.
منظور از بیماری‌های آمیزشی چیست؟
عفونت‌های منتقله از راه تماس جنسی یا بیماری‌های آمیزشی آن دسته از بیماری‌ها هستند که طی فعالیت جنسی از راه دهان، واژن، مقعد یا آلت تناسلی منتقل می‌شوند. بیماری‌های آمیزشی انواع مختلفی دارند. شایع‌ترین علائم این بیماری‌ها سوزش، خارش یا ترشح از ناحیه تناسلی است. برخی بیماری‌های آمیزشی بدون علامت هستند.
بیماری‌های آمیزشی بسیار واگیردار بود و. اگر فعالیت جنسی دارید، ممکن است حتی بدون اینکه بدانید یک بیماری مقاربتی را به فرد دیگری منتقل کنید. به همین علت مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها توصیه می‌کند افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، به طور مرتب غربالگری‌های مربوط به بیماری‌های مقاربتی را انجام بدهند.
بیماری‌های آمیزشی مهم هستند و نیاز به درمان دارند. برخی از بیماری‌های مقاربتی مثل HIV هیچ درمان قطعی ندارند و درصورتی که کنترل نشود، ممکن است کشنده باشد.
انواع بیماری‌های آمیزشی
از شایع‌ترین بیماری‌های آمیزشی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کلامیدیا
- تبخال تناسلی
- زگیل تناسلی
- گنوره‌آ یا سوزاک
- هپاتیت ب
- ایدز/HIV
- ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
- شپش تناسلی
- سیفلیس
- تریکوموناس
- واژینیت
شیوع بیماری‌های آمیزشی چقدر است؟
بیماری‌های آمیزشی نسبتا شایع هستند. سالیانه بیش از 25 میلیون مورد عفونت‌های مقاربتی در کشور آمریکا تشخیص داده می‌شود. حدود نیمی از مبتلایان در سنین 15 تا 24 سال هستند.
بیماری‌های آمیزشی چه علائمی دارند؟
علائم بیماری‌های آمیزشی برحسب نوع بیماری متفاوت است. در مواردی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید. علائم اغلب با درگیری ناحیه تناسلی شروع می‌شود. ممکن است هر یک از موارد زیر را تجربه کنید:
- توده، زخم یا زگیل رو یا نزدیک آلت، واژن، دهان یا مقعد
- تورم یا خارش شدید واژن یا آلت
- ترشح از آلت تناسلی
- ترشح بدبو از واژن که رنگ یا اندازه متفاوتی با همیشه دارد
- خونریزی از واژن که با خون پریود متفاوت است
- درد حین نزدیکی
- سوزش یا تکرر ادرار
علاوه بر این ممکن است علائمی را در مناطق دیگر بدن هم تجربه کنید، از جمله:
- بثورات پوستی
- کاهش وزن
- اسهال
- تعریق شبانه
- درد و تب و لرز
- زردی
بیماری‌های حوزه آمیزشی به چه علت رخ می‌دهند؟
باکتری، ویروس یا انگل علت ایجاد عفونت‌های مقاربتی یا همان بیماری‌های آمیزشی هستند. این عوامل میکروبی می‌توانند از راه مایعات بدن حین فعالیت جنسی منتقل شوند.
چه عواملی احتمال ابتلا به این بیماری‌ها را زیاد می‌کند؟
اگر فعالیت جنسی دارید، درمعرض عفونت‌های آمیزشی هستید. همچنین اگر از وسایل مشترک آغشته به خون استفاده کنید، در معرض بیماری‌های جنسی هستید. از جمله این وسایل می‌توان موارد زیر را نام برد:
- وسایل تتو
- وسایل پیرسینگ
- سرنگ مشترک حین استفاده از داروهای وریدی (معتادان به مواد مخدر تزریقی)
پیش از برقراری رابطه جنسی جدید لازم است از شریک جنسی خود سوالات زیر را بپرسید:
- آیا عفونت مقاربتی فعالی داری؟
- آخرین بار کی آزمایش عفونت‌های مقاربتی را انجام دادی؟
- آیا در حال حاضر برای یک بیماری مقاربتی تحت درمان هستی؟
- آیا همیشه روابط جنسی محافظت‌شده داشته‌ای؟
اگر مبتلا به یک عفونت مقاربتی باشید، امکان دارد از گفتن آن به شریک جنسی خود خجالت بکشید. اما فراموش نکنید راستگویی در رابطه پایه ایجاد صمیمیت و اعتماد متقابل است. با گفتن این مسئله می‌توانید خطر گسترش بیماری‌های مقاربتی را در سطح جامعه کم کنید.
بیماری‌های آمیزشی چه عوارضی دارند؟
بیماری‌های آمیزشی درصورتی که درمان نشوند، می‌توانند باعث عوارض مادام‌العمر شوند. از عوارض بیماری‌های مقاربتی درمان‌نشده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تبدیل HIV به ایدز (زمانی که میزان ویروس آن‌قدر در بدن بالا می‌رود که باعث تضعیف دستگاه ایمنی و افت محسوس سلول‌های ایمنی می‌شود.)
- آسیب دستگاه عصبی به دنبال ابتلا به سیفلیس
- انتقال بیماری آمیزشی به شریک جنسی
از عوارض بیماری‌های مقاربتی در سلامت زنان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بیماری التهابی لگن یا PID که می‌تواند باعث آسیب رحم و نازایی شود
- حاملگی خارج رحم
- نازایی
- درد مزمن لگن
- از عوارض بیماری‌های آمیزشی در مردان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- عفونت حالب و پروستات
- نازایی
- زخم و تورم بیضه‌ها
بیماری‌های آمیزشی چگونه تشخیص داده می‌شوند؟
پزشک با استفاده از معاینه فیزیکی و انجام آزمایش بیماری‌های آمیزشی را تشخیص می‌دهد. پزشک ممکن است درباره علائم و تاریخچه روابط جنسی شما سوال بپرسد؛ با او راستگو باشید تا بتوانید بهترین کمک را دریافت کنید. در صورتی که یک بیماری آمیزشی در شما تشخیص داده شود، لازم است که شریک جنسی خود را در جریان قرار دهید تا او هم آزمایش بدهد. این کار امکان دارد برای شما دشوار باشد؛ اما برای مراقبت از شریک جنسی خود و جلوگیری از گسترش عفونت لازم است که این کار را انجام بدهید.
