لنفانژیت یکی از بیماری هایی که ممکن است افراد مختلف را درگیر کند. شاید برای شما این سوال پیش بیاید که لنفانژیت چیست. به عفونت عروق لنفی و یا گره های لنفی، لنفانژیت گفته می شود. سیستم لنفی که متشکل از عروق، اندام، غدد یا گره و سلول ها است وظیفه انتقال مایعات در بدن را برعهده دارد. به علاوه این مایع موادی مانند پروتئین و چربی را نیز منتقل می کند. گره های لنفاوی در سراسر بدن پراکنده شده اند؛ اما اصلی ترین محل آن ها در زیر بغل، فک و کشاله ران است.
اعضای اصلی سیستم لنفاوی شامل لوزه ها در گلو، طحال در شکم و تیموس در قفسه سینه است. لنفوسیت نوعی سلول تولید شده توسط مغز استخوان است که به وسیله این مایع حرکت کرده و با باکتری ها و ویروس ها مبارزه می کند. علل ایجاد لنفانژیت به حمله باکتری ها و ویروس ها به سیستم لنفی باز می گردد. در چنین حالتی عروق لنفاوی ملتهب می شوند؛ بنابراین آشنایی با آن که لنفانژیت چیست برای جلوگیری از ایجاد لنفانژیت و درمان آن ضروری است.
______________________________________________________________
مطالعه بیشتر: درمان قطعی تیروئید چشمی
______________________________________________________________
علائم لنفاژیت چیست؟
برای این بیماری علائم مختلفی وجود دارد. از برخی نشانه های بیماری لنفانژیت می توان به تب، لرز، تورم غدد لنفاوی، سردرد، از دست دادن اشتها، درد در ماهیچه، بیماری عفونی و کسالت اشاره کرد. در کنار این موارد اصلی ترین نشانه این بیماری رگه های قرمز رنگی می باشد که از محل جراحت تا گره ها کشیده شده است. به علاوه زخم هایی که خوب نمی شوند و تورم در اطراف زخم ها از علائم این بیماری هستند.
عوارض لنفاژیت چیست؟
در صورتی که این عفونت به موقع و سریع درمان نشود، می تواند به خون گسترش یابد و سبب نارسایی اندام و علائمی مشابه بیماری آنفولانزا شود. عفونت پوستی، باکتریمی، سلولیت، سپسیس و آبسه از دیگر عوارض خطرناک این بیماری هستند.
علل عفونت عروق لنفاوی چیست ؟
دانستن آن که علل لنفانژیت چیست برای پپیشگیری و درمان آن ضروری است. این بیماری یک عفونت ثانویه است که به واسطه عفونت دیگر ایجاد می شود. به عنوان مثال جای نیش حشرات، زخم درمان نشده، سلولیت، عفونت پوستی و عفونت قارچی که اجازه ورود باکتری، ویروس و قارچ را به بدن می دهند می توانند باعث ایجاد این عفونت خطرناک شوند.
عوامل بیماری لنفانژیت
از اصلی ترین و شایع ترین عوامل ایجاد لنفانژیت می توان به نوع a سویه استرپتوکوکوس پایوژنز و استافیلوکوکوس اشاره کرد. البته قارچ هایی نظیر Sporothrix schenckii نیز نقش مهمی در ایجاد این عفونت دارند.
لنفانژیت چه موقع اتفاق می افتد؟
از آنجایی که این بیماری یک عفونت ثانویه است و سریعا به تمام بدن گسترش می یابد، دانستن آنکه لنفانژیت چیست و چگونه ایجاد می شود ضروری است. این بیماری هنگامی رخ می دهد که عروق و گره های لنفی دچار تورم و التهاب بر اثر عفونت می شوند. این عفونت می تواند ناشی از ورود عوامل باکتریایی و قارچی باشد. به علاوه افرادی که به علت ایدز و یا مصرف برخی داروها، دارای سیستم ایمنی ضعیف و یا سرکوب شده هستند نیز در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
لنفاژیت چگونه تشخیص داده می شود؟
نخستین گام برای تشخیص لنفانژیت، معاینه فیزیکی توسط پزشک متخصص است. پزشک با لمس غدد لنفاوی بررسی می کند که این غدد دچار تورم شده اند یا خیر. راه حل تشخیصی دیگر آن است که از غدد لنفاوی نمونه برداری (بیوپسی) انجام شود تا علت ایجاد تورم یا لختگی خون مشخص گردد. وجود عفونت در خون نیز با تجویز آزمایش های مربوطه بررسی می شود.
لنفاژیت چگونه درمان می شود؟
بسیار مهم است که درمان لنفاژیت بلافاصله پس از تشخیص از سر گرفته شود؛ چراکه وضعیت بیماری به سرعت پیشرفت می کند و می تواند مراحل درمانی را با مشکل مواجه سازد. به همین دلیل پزشکان اغلب از درمان های تهاجمی استفاده می کند تا هرچه سریع تر بیماری درمان شود. این سوال که راهکارهای درمانی لنفانژیت چیست پاسخ های متعددی دارد که به علت ایجاد بیماری برمی گردد.
اگر عوامل باکتریایی باعث ایجاد عفونت لنفاوی شده باشند، اولین راه درمان تجویز آنتی بیوتیک ها خواهد بود. ابتدا آنتی بیوتیک به صورت خوراکی تجویز می شوند و در صورتی که تاثیر مناسب را ایجاد نکنند به صورت داخل وریدی تزریق خواهند شد. جهت کاهش درد ناشی از این بیماری، استفاده از داروهای ضد درد (استامینوفن و ایبوپروفن) و کمپرس گرم به بیمار توصیه می شود.
تجویز داروهای ضدالتهاب نیز قدم دیگری است که پزشک برای درمان لنفانژیت برمی دارد. به علاوه، عمل جراحی برای تخلیه آبسه ها و برداشتن غددی که انسداد را ایجاد کرده است، در نظر گرفته می شود.
پیشگیری از لنفانژیت
دانستن اینکه راه های پیشگیری از لنفانژیت چیست بسیار مهم است تا احتمال ابتلا به این بیماری کاهش یابد. چندین راهکار برای جلوگیری از بروز لنفانژیت وجود دارد. از آنجایی که علت اصلی این بیماری عفونت های باکتریایی پوست است، درمان سریع این نوع عفونت ها یک راه حل موثر در پیشگیری از بیماری محسوب می شود. رعایت بهداشت فردی مثل شستن مرتب دست ها و حمام روزانه با کاهش احتمال ایجاد عفونت باکتریایی می تواند در پیشگیری از لنفانژیت موثر باشد.
کارهای فیزیکی که فرد را به مدت طولانی در معرض خاک، حیوانات و گیاهان که حامل باکتری و قارچ هستند قرار می دهد، نباید انجام شوند. بهتر است حضور طولانی مدت در طبیعت برای کمپینگ نیز به دلیل مناسب نبودن شرایط برای رعایت بهداشت انجام نشود.
دوره نقاهت بیماری عفونت سیستم لنفاوی
دوره نقاهت بیماری عفونت سیستم لنفاویسرعت و مدت زمان بهبود فرد مبتلا به لنفانژیت به دنبال دریافت درمان مناسب، متفاوت خواهد بود. این مدت زمان می تواند از چند روز تا چند ماه متغیر باشد که به شرایط عمومی بدن فرد و میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. به همین دلیل دوره نقاهت در نوزادان و سالمندان که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بسیار بیشتر طول می کشد.
برای درمان لنفانژیت چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
درمان به موقع لنفانژیت بسیار مهم است؛ چراکه اگر عفونت از سیستم لنفاوی به سیستم گردش خون وارد شود می تواند همه اندام های بدن را آلوده کند. از این رو، بسیاری از افراد می خواهند بدانند که بهترین زمان مراجعه برای درمان لنفانژیت چه موقع است. از آنجایی که سرعت پیشرفت بیماری به حدی است که می تواند در یک شبانه روز فرد را در شرایط بحرانی قرار دهد، مراجعه به پزشک با مشاهده اولین علائم لنفانژیت ضروری است.
کلینیک دیابت و غدد با بهره مندی از تجهیزات تشخیصی مناسب و به روز می تواند لنفانژیت را به سرعت تشخیص دهد. از طرفی این کلینیک با داشتن پزشکان متخصص در این زمینه می تواند سرعت تشخیص و درمان این بیماری را کاهش دهد. خدمات این کلینیک به صورت آنلاین ارائه می شود که دسترسی بیماران را به پزشک، دارو و آزمایشگاه افزایش می دهد.
